Op weg naar Kerstmis proberen winkels spullen te verkopen en theologen ideeën. Ze zeggen dan bijvoorbeeld graag dat de boodschap van Kerstmis is dat God zich toont in wat klein en kwetsbaar is. Meestal vergeten ze erbij te zeggen dat het heilige zich ook toont in wat gewoon is. En daar is er heel veel van.
Als student leerde ik dat het theodicee het grote probleem was van elke theologie: waarom is er kwaad en lijden? Die vraagt legt de bijl aan de wortel van elk geloofssysteem.
Veel maatschappelijke debatten kiezen dezelfde blikrichting: waarom is er armoede / integratieproblemen / werkloosheid / onbehagen / lerarenschaarste / ADHD / populisme? En hoe lossen we het op, zodat we eindelijk een samenleving hebben die helemaal klopt?
Een paar maanden geleden ben ik tijdens een ochtend op een middelbare school getroffen door de betrokkenheid en vriendelijkheid van een aantal docenten. Ik ben er sindsdien meer op gaan letten.
In de straten, treinen, kantoren, café’s en bossen van ons land: overal zijn mensen die zonder enige dwang of aansporing deuren open houden, plaats maken, een praatje aanknopen, een blik van verstandhouding uitwisselen, een glimlach beantwoorden. Hier en daar sluiten mensen zich af van contact, hoogst zelden gedraagt iemand zich lomp of hufterig.
Op de schermpjes die we een deel van de dag voor ons hoofd houden wordt verteld wat er allemaal mis is in onze samenleving, hoe de wereld verandert, de angst regeert, de haat wint, Europa ineenstort, Amerika gek wordt. Maar zonder krant of schermpjes zie ik vriendelijke mensen in eindeloos veel variëteiten.
Ja, het is een raadsel dat er kwaad is, pijn, lijden en mislukking. Maar het is een even groot raadsel dat er goed is. Een groter raadsel eigenlijk, omdat er zo veel van is. Onbegrijpelijk veel, zelfs onder mensen die collectief de weg kwijt zouden zijn, zelfs op een planeet die zinloos door een levenloos universum zou zwerven.
Maar het goede, al hoeft het er helemaal niet te wezen, is er. In zo’n enorme mate zelfs dat we het nauwelijks waarnemen. Terwijl het erg leuk is om naar te kijken. Probeer maar eens.
Het is 9 december 2016. Trump heeft weer een griezel benoemd, Wilders is veroordeeld en is weer ergens tegen, weer verdrinken er vluchtelingen op de Middellandse Zee, weer schieten stropers olifanten en giraffen dood, weer sterven er mensen in Mosul en Aleppo. En Peter van Straaten is dood, de man die ons eindeloos liet gniffelen om ons menselijk geklooi.
Het is er allemaal. En ook gaat op verreweg de meeste plaatsen met verreweg de meeste mensen verreweg het meeste goed.
Mooi Arjan. Dat is ook waar gelukkig.
Verreweg één van de betere kadootjes van vandaag…
Zo is dat! En dat is best een reden om tenminste een gllimlach cadeau te doen vandaag!
Dank…gluhwein voor de ziel.